Rhodesian Ridgeback – to żywotny, bardzo aktywny, wytrzymały, pojętny o szybkich reakcjach, nieustraszony i odważny ale przede wszystkim inteligentny pies który okazuje ogromną lojalność swojemu właścicielowi. Dawniej wykorzystywany jako pies myśliwski, niewielkie stado tych psów potrafiło zagonić i zatrzymać w jednym miejscu dorosłego lwa by cierpliwie czekać na przyjście myśliwego. Obecnie są one wszechstronne pod względem użytkowości jednakże niewiele osób w Polsce docenia ich potencjał i wykorzystuje je do pracy. Zakłada się, że średni okres życia to około 10-12 lat. Znacznie większa aktywność i szybkość pobudzenia się przekłada się na dość dużą kreatywność rasy. Dobrym przykładem jest tutaj „własny cień „ . Dokładnie tak zachowuje się pies tej rasy, asystuje przy wszystkim, wszystko sprawdza, a my, jako właściciele nigdy nie wiemy czy jego znudzenie przełoży się na odpoczynek czy zapędy niszczycielskie. To są psy niesamowicie wytrzymałe, ale też bardzo wrażliwe na stres. Psychicznie męczą się szybko, a fizycznie potrafią zmęczyć wszystkich. Jak każdy pies potrzebuje odpowiedniej socjalizacji by zapoznać się z nowymi doznaniami, to od nas będzie zależeć, czy zapamiętają je, jako zagrożenie, czy jako coś pozytywnego. Rhodesian widzi znacznie więcej, słyszy znacznie więcej, czuje znacznie więcej i bez problemu odczytuje emocje jak i zamiary człowieka. Odznaczają się niebywałą inteligencją. Właśnie upartość jak twierdzą niektórzy i niezależność to kolejne dwie cechy rasy. Nieustraszony i odważny to cechy każdego bohatera i o ile „można by było„ je przypisać samcom tej rasy, to rola suki jest zupełnie inna, bardziej zdystansowana. Jest to wyjątkowa rasa psów, która powinna trafiać w ręce osób mogących poświęcić im swój czas, oferujących im odpowiednie zainteresowanie i zajęcie. To są psy,które potrafią okazać dozgonną miłość i przywiązanie, ale w zamian oczekują od człowieka znacznie więcej. Nie jest to pies dla każdego i zapewniam że nie jest to pies kanapowy 😉
Cairn terrier – to pies o radosnym usposobieniu, energiczny i silny. Cechują go duży temperament i zdecydowany charakter. Jest pewny siebie, lecz nieagresywny, towarzyski i przyjazny w stosunku do ludzi. Bardzo przywiązuje się do właściciela, ale nie jest natrętny. Potrafi cierpliwie czekać, aż ten znajdzie dla niego czas. Nie znaczy to jednak, że można go zostawić samemu sobie czy izolować od rodziny, bo wtedy cairn terrier bywa nieposłuszny i szuka wrażeń na własną łapę. Łatwo adaptuje się do nowych warunków, więc można go wszędzie z sobą zabrać. Przedstawiciel rasy cairn terrier uchodzi za dobrego towarzysza dzieci, ale nie lubi niedelikatnego traktowania. Cairn terrier uwielbia ruch na świeżym powietrzu i otwartą przestrzeń, gdzie chętnie oddaje się polowaniu na gryzonie. Właściciel domu z ogrodem musi się liczyć z tym, że jeśli jego pupil zwęszy kreta, to przekopie pół trawnika, żeby się do niego dostać. Nornice i myszy też nie mogą liczyć na spokój, gdy cairn znajdzie się w okolicy. Zwykle toleruje inne psy i nie wszczyna bójek, ale zaczepiony przez agresywnego psa nie podda się bez walki. Jako czworonóg czujny i spostrzegawczy, cairn terrier poradzi sobie w roli stróża. Dobrze współpracuje z większym czworonogiem, którego alarmuje o podejrzanej sytuacji. Cairn terrier to pies inteligentny, ale uparty i niezależny, dlatego nie można liczyć, że będzie bezwzględnie posłuszny. Instynkt myśliwski często bierze górę i jeśli zwietrzy ciekawy trop, może nie wrócić na wołanie. Od początku na spacerach trzeba więc ćwiczyć przywołanie i za każdym razem nagradzać pupila. Przedstawiciel tej rasy jest pojętnym uczniem. Cairn terrier lubi, gdy właściciel jest zadowolony, dlatego nauczy się zarówno zasad posłuszeństwa, jak i wielu sztuczek. Wymaga to jednak konsekwencji, cierpliwości i motywacji (np. ulubionego smakołyku). Podczas szkolenia cairn musi się dobrze bawić, monotonne ćwiczenia szybko go znudzą. Poza tym niczego nie osiągnie się z nim krzykiem. Wesoły i aktywny cairn terrier to dobry pies dla rodziny z dziećmi. Sprawdzi się także jako przyjaciel starszej osoby, jeśli zapewni mu ona odpowiednią ilość ruchu. W wypadku tej rasy nie jest potrzebne duże doświadczenie w wychowywaniu psów, ale właściciel musi być cierpliwy i konsekwentny.